2.16 Mετενσάρκωση

Ο άνθρωπος πρέπει να ζει σύμφωνα με τους θείους νόμους της ηθικής, της δικαιοσύνης και της αγάπης. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ακολουθεί ένα θρησκευτικό βιβλίο προσευχών, αλλά ότι πρέπει να ζει με μέτρο εντός της αρμονικής ισορροπίας μεταξύ των δύο αντίθετων δυνάμεων του καλού και του κακού.


Η κάθε ψυχο-πνευματική οντότητα επιστρέφει στη γη για να εκπαιδευτεί μέσω των δοκιμασιών και του πειρασμού για να μπορέσει ανέλθει σε πιο υψηλά επίπεδα στο Ουράνιο Βασίλειο, κερδίζοντας εν τέλη τον Ουράνιο Παράδεισο.
Ο αριθμός των ενσαρκώσεων εξαρτάται από το ψυχικό σθένος της κάθε οντότητας και την πρόοδο που σημειώνει σε κάθε ενσάρκωση. Όταν θα φθάσει σε ένα ορισμένο επίπεδο συνεχίζει την άνοδό της στον Ουρανό.

2.10 Γέννηση και θάνατος

Η γνωστή έννοια του θανάτου είναι ο χωρισμός της ψυχοπνευματικής οντότητας από το φυσικό σώμα στο τέλος της γήινης ζωής.
Η ψυχοπνευματική οντότητα παραμένει αθάνατη, ενώ το σώμα αποσυντίθεται.
Η επιστροφή της ψυχοπνευματικής οντότητας στον Πνευματικό Κόσμο («στο σπίτι της»), θεωρείται ως αναγέννηση της οντότητας στον ουρανό, ενώ, η κάθοδος της οντότητας στο γήινο κόσμο, θεωρείται ως ο θάνατός της στον Πνευματικό Κόσμο, εφόσον η οντότητα αφήνει τον Ουρανό για να πάει στη γη.

2.8 Ψυχανάλυση (ψυχή-ανάλυση) του πνεύματος

Το πνεύμα δεν μπορεί να αναλύσει την ψυχή, αλλά η ψυχή μέσω της δυνάμεως της μπορεί να αναλύσει το πνεύμα. Όταν αυτό συμβαίνει η ψυχή έχει άμεση επιρροή στο πνεύμα.
Όταν ο άνθρωπος λαμβάνει Φώτιση Άνωθεν και προσαρμόζεται σε αυτήν, τότε αποκτά ψυχικό σθένος και ελέγχει το πνεύμα, αφού πρώτα το έχει αναλύσει.
Η διαστροφή του πνεύματος εξουδετερώνεται, επειδή η ψυχή έχει διεισδύσει και κατακτήσει το πνεύμα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε το πνεύμα να λειτουργεί σύμφωνα με τη θέληση της ψυχής.
Αυτό συμβαίνει μόνο στους ανθρώπους διότι είναι οι ακατέργαστοι αδάμαντες, που ο Θεός διαπλάθει και όταν η ψυχή και το πνεύμα συνεργάζονται μεταξύ τους, αυτή η ενέργεια είναι θεία φώτιση προς τους άλλους.

2.5 Ο συμβολισμός των κεριών

Το κερί υπενθυμίζει σε μας ότι το σώμα της ανθρώπινης οντότητας λιώνει όπως το κερί.
Η φλόγα του κεριού συμβολίζει την ψυχή, η οποία έχει την ίδια μορφή με τη φλόγα.
Το φιτίλι μέσα στη φλόγα συμβολίζει το κρυμμένο τμήμα του υποσυνείδητου, που κρύβει από την ανθρώπινη γνώση την προέλευσή του ανθρώπου και το μεταθανάτιο προορισμό του.

2.4 Ψυχή και Πνεύμα

Η ψυχή είναι μία απειροελάχιστη ποσότητα της πνοής του Θεού.
Είναι η κινητήριος δύναμη, που ενδυναμώνει και αναζωογονεί τα πάντα. Δεν μπορεί να αναλυθεί. Επομένως, ο άνθρωπος έχει μέσα του τη δύναμη της θεότητας.
Αυτή η δύναμη δεν επηρεάζει τις αποφάσεις του ανθρώπου.

Το πνεύμα είναι μια λεπτή ουσία του Σύμπαντος όπου η ο ίδια αποφασίζει το πεπρωμένο της ανθρώπινης οντότητας.

2.3 Η λέξη άνθρωπος

Η λέξη «άνθρωπος» είναι αρσενική και αναφέρεται μόνο σε άρρεν.
Σύμφωνα με τη βιβλική παράδοση, ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο Αδάμ.
Η Εύα δεν περιλήφθηκε στην έννοια «του ανθρώπου» επειδή δημιουργήθηκε αργότερα.

Ο πρώτος άνθρωπος ήταν αβλαβής. Από την εμφάνιση της Εύας (γυναικείο φύλλο) ο άνθρωπος παρέκκλινε από τη σωστή σκέψη και λόγω της συντρόφου του, παρανόμησε και τιμωρήθηκε για ανυπακοή «Προπατορικό Αμάρτημα».

2.1 Σώμα - Ψυχή - Πνεύμα

Η ανθρώπινη οντότητα αποτελείται από τρία μέρη:

1. Το σώμα (σάρκα που είναι φθαρτή)
2. Την ψυχή, και
3. Το πνεύμα (η ψυχή και το πνεύμα είναι οι μη υλικές ιδιότητες, άφθαρτες και συνδεδεμένες)

Η ψυχή κατοικεί σε ολόκληρο το σώμα και δεν μπορεί να αναλυθεί εφόσον είναι μια απειροελάχιστη ποσότητα του Θεού (η Πνοή του Θεού).
Η ψυχή είναι η κινητήριος δύναμη της Θείας Αρχής (Θεός).
Όταν λέμε ότι ένας άνθρωπος έχει κάτι Θεϊκό μέσα του, εννοούμε την ψυχή.