2.8 Ψυχανάλυση (ψυχή-ανάλυση) του πνεύματος

Το πνεύμα δεν μπορεί να αναλύσει την ψυχή, αλλά η ψυχή μέσω της δυνάμεως της μπορεί να αναλύσει το πνεύμα. Όταν αυτό συμβαίνει η ψυχή έχει άμεση επιρροή στο πνεύμα.
Όταν ο άνθρωπος λαμβάνει Φώτιση Άνωθεν και προσαρμόζεται σε αυτήν, τότε αποκτά ψυχικό σθένος και ελέγχει το πνεύμα, αφού πρώτα το έχει αναλύσει.
Η διαστροφή του πνεύματος εξουδετερώνεται, επειδή η ψυχή έχει διεισδύσει και κατακτήσει το πνεύμα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε το πνεύμα να λειτουργεί σύμφωνα με τη θέληση της ψυχής.
Αυτό συμβαίνει μόνο στους ανθρώπους διότι είναι οι ακατέργαστοι αδάμαντες, που ο Θεός διαπλάθει και όταν η ψυχή και το πνεύμα συνεργάζονται μεταξύ τους, αυτή η ενέργεια είναι θεία φώτιση προς τους άλλους.

2.3 Η λέξη άνθρωπος

Η λέξη «άνθρωπος» είναι αρσενική και αναφέρεται μόνο σε άρρεν.
Σύμφωνα με τη βιβλική παράδοση, ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο Αδάμ.
Η Εύα δεν περιλήφθηκε στην έννοια «του ανθρώπου» επειδή δημιουργήθηκε αργότερα.

Ο πρώτος άνθρωπος ήταν αβλαβής. Από την εμφάνιση της Εύας (γυναικείο φύλλο) ο άνθρωπος παρέκκλινε από τη σωστή σκέψη και λόγω της συντρόφου του, παρανόμησε και τιμωρήθηκε για ανυπακοή «Προπατορικό Αμάρτημα».

2.2. Ποιος είναι ο άνθρωπος;

Ο άνθρωπος είναι ένα μόριο του Σύμπαντος. Είναι μια υλική οντότητα που συνδέεται αχώριστα με μια ψυχή και ένα πνεύμα. Δηλαδή η οντότητα είναι κατά δύο τρίτα Ουράνια και κατά ένα τρίτο γήινη.
Όπως παρατηρείτε, το Ουράνιο υπερέχει και επομένως ο άνθρωπος έχει ένα συγκεκριμένο πεπρωμένο στη γη, που δεν είναι άλλο από το να ανέλθει τελειοποιημένος στον Ουρανό.

Γιατί το ένα τρίτο της οντότητας (σώμα) το οποίο είναι γήινο ,επικρατεί των δύο τρίτων που είναι Ουράνια;

1.9 Ελευθερία και Φρόνηση

Ελευθερία χωρίς Φρόνηση δεν έχει νόημα διότι ακόμα και τα ζώα στη ζούγκλα έχουν ελευθερία αλλά στερούνται τη φρόνηση δεδομένου ότι κατευθύνονται μόνο από τα ένστικτά τους. Βεβαίως η ελευθερία είναι το πιο σημαντικό δώρο που ο άνθρωπος έχει λάβει από το Δημιουργό του.
Χωρίς ελευθερία ο άνθρωπος κατέρχεται στο ίδιο επίπεδο με τα ζώα.

Μιλάμε για την ελευθερία των κινήσεων γενικά, αλλά στον άνθρωπο υπάρχει επίσης και η ελευθερία του λόγου.
Μέσω του λόγου ο άνθρωπος εκφράζει τον τρόπο και τα μέσα της κινήσεως του, πάντα μέσα στο πλαίσιο της φρόνησης, έτσι ώστε η κίνησή του να καταλήγει στην παραγωγικό και προοδευτικό έργο.